อ.พัชนี ได้รับการสืบทอดวิชาดูลายมือจากคุณยาย ซึ่งมีเตี่ยเป็นคนจีนผืน
แผ่นดินไหญ่ ได้อพยพ หนีภัยสงคราม มีเพียงเสื่อผืนหมอนใบ ยามหิวก็ได้
น้ำในทะเลแทนอาหาร โชคดีที่ได้เข้ามาพึ่งพระบรมโพธิสมภารในผืนแผ่นดิน
ไทย พร้อมทั้งนำศาสตร์การดูลายมือติดตัวมาด้วยแต่ไม่เคยใช้เป็นอาชีพ
และได้แต่งงานกับสาวมอญที่ปากลัดพระประแดง มีบุตรสาวเพียงคนเดียว
คือ คุณยายขุนทอง กุลเพชร์ ซึ่งเป็นคุณยายของ อ.พัชนี และท่านก็ไม่รับเป็น
อาชีพเช่นกัน และคุณยายก็ไม่เคยสอนศาสตร์การดูลายมือให้ใคร เป็นที่น่า
แปลกใจ แต่สำหรับ อ.พัชนี ท่านต้องการที่จะให้สืบทอดศาสตร์นี้ ตั้งแต่เด็ก
นั้น อ.พัชนี จึงจำเป็นต้องเรียนวิชาลายมือมาตั้งแต่อายุ 8 ขวบ และสิ่งที่
คุณยายพูดกับอ.พัชนีอยู่เสมอ คือ เรียนให้รู้ดูให้จริง แล้วจะช่วยเจ้าได้เมื่อ
เจ้าเข้าตาจน เจ้าจะไม่ขาดเงินถ้าเจ้าจะรับเป็นอาชีพ แต่ต้องมีคุณธรรม เจ้า
ไม่สามารถทำพิธีสะเดาะเคราะให้ใครได้ นอกจากวางแผนและชี้ทางเท่านั้น

จนกระทั่งอายุได้ 15 ปี อ.พัชนีก็เริ่มทำนายได้แม่นยำ ทำให้มีเพื่อนฝูงมาก
แต่ก็ไม่ได้รับเป็นอาชีพเพราะเป็นพี่คนโตต้องช่วยแม่ทำการค้า แต่จะดูให้
เฉพาะเพื่อนที่สนิท และผู้ไหญ่ที่นับถือเท่านั้น และในปี พ.ศ. 2535 ได้ทราบ
ข่าวว่าทางศูนย์ส่งเสริมอาชีพมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ จะมีสอนการดู
ลายมือ จึงได้มาสมัครเรียน ซึ่งสอนโดย อ.รัศมี สร้อยวัฒนา และทางอ.พัชนี
ได้นำมาประยุกต์ในการทำนาย ประสบการณ์เป็นระเวลาเกือบ 50 ปี แล้วที่ได้
คลุกคลีอยู่กับศาสตร์นี้จึงสามารถพิสูจน์ได้ว่า ลายมือ คือ ลายแทงของชีวิต
มนุษย์ทุกผู้ทุกนาม ต่างก็มีแผนที่ชีวิตติดตัวมาด้วยกันทุกคน ซึ่งลายแทงนี้
เป็นรหัสชีวิต สามารถบ่งบอกอนาคต จังหวะชีวิตแต่ละช่วงโดยชัดเจน หาก
สามารถรู้ตัวล่วงหน้าก็จะผ่อนหนักให้เป็นเบาได้ สังคมในยุคปัจจุบัน บุคคล
ที่ประสบความสำเร็จในชีวิต มีตำแหน่งไหญ่โต หรือประกอบการค้าจนร่ำรวย
มหาศาล นอกจากจะมีความเก่งกาจ ขยันหมั่นเพียร และสู้ไม่ถอย ยังต้องถึง
พร้อมด้วยองค์ประกอบหลักอีกประการหนึ่งที่สำคัญยิ่ง นั่นคือต้องรู้จักใช้
โอกาสและช่วงจังหวะชีวิตที่ถูกต้องและเหมาะสมกับสถานการณ์